Jak uważa autor kilka pojęć może opisać warunki w jakich kształtuje się pojęcie Europy. Pochylę się nad jednym, zajmującym mnie dzisiaj bliżej, a mianowicie wielokulturowości kontynentu.
Ash delektuje się zmianami w krajobrazie kulturowym Europy widzianej z punktu widzenia podróżującego pociągiem studenta. Rankiem mówimy po niemiecku, wieczorem słuchamy języka angielskiego, a przede wszystkim w różnych porach dnia obserwujemy różne obyczaje -- tak w upraszczający sposób można ująć jego obraz europejskiej wielokulturowości.
Ogląd zewnętrzny różnorodności i jej unikalność to dwa główne wnioski angielskiego publicysty, oxfordzkiego wykładowcy i specjalisty od historii Europy Środkowo-Wschodniej. Nie ma tutaj niczego zastanawiającego, niczego poza troską, jaką należy otoczyć tęczowo kolorowe enklawy kulturowości. Nawet bieda, niesprawiednliwość, ciche, lokalne wojenki i niepokonywalna odległość od centrów europejskiego dobrobytu nie pozostawiają rysy na cennym obrazie wielokulturowej Europy. A powinno?
Warto zwrócić uwagi na kilka konkurencyjnych opisów. Jeden zwraca uwagę na symulakrowy i towarowy charakter wielokulturowości. Obyczaje, potrawy, pieśni pojawiają się jako towar, na którym można przede wszystkim zarobić. Są wszędzie tam gdzie polityka, przestają istnieć, jeśli nie ma miejsca dla nich miejsca w mediach. Z resztą dbanie o interesy mniejszości do dobra inicjatywa w budowaniu politycznego statusu lokalnych karier politycznych dla wielu sprytnych działaczy politycznych. Przykładem jest reportaż Joanny umieszczony na portalu www.hajnówka.com.pl. Widać na dłoni jak wspólnoty nazywane mniejszościowymi są przdemiotem gry o władzę. A zatem czym one są właściwie? Jaka jest ich tożsamość?
Takie pytanie trzeba postawić Ashowi kontrując jego opis zauroczenia kulturową różnorodnością. Dla tożsamości Europy to znaczący problem do rozwiązana, jeśli stawiamy pytanie o to czym ona jest. Właśnie w konwencji poetyckiej artykułu Asha można rozważyć zagadnienie, lecz należy zastanowić się nad istotą kwestii czym jest tożsamość wspólnot mniejszościowych, zanim zachwycimy się ich bogactwem i uczynimy artgumentem w polemice z kimkolwiek.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz