Język pozwala wyrwać się od doświadczania i opisywania życia codziennego. Staje się zbiornikiem wiedzy.
Zanim ludzie poznają samych siebie muszą o sobie mówić.
Doświadczenia są obiektywizowane.
Za pośrednictwem języka można przywołać cały świat.
Spinanie opisu rzeczywistości doświadczanej i uogólnionej jest możliwe dzięki symbolizacyjnym możliwościom języka. Najbardziej rozbudowane symbolizacje to religia, nauka, filozofia, sztuka.
Język buduje pola semantyczne ograniczone możliwościami języka - słowotwórstwo, gramatyka, składnia. Np. tu i vous tworzą odrębne światy relacji zażyłości i formalnych. Powstają współczynniki semantyczne, wyznaczające strefy znaczeniowe, przebiegające w warstwie kulturowej, językowej.
W polu semantycznym zachodzi ewolucja wartości poszczególnych składników. Zmiany wyrażają się w selektywnej kumulacji,czyli w zapamiętywaniu i zapominaniu zobiektywizowanych elementów znaczeniowych pola. Wiedza z pola semantycznego jest świadoma, i jako taka ma wpływ na życie codzienne jej użytkowników.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz