Człowiek, istota rozumna, która posiada logos. Logos oznacza przede wszystkim język.
Kartezjański pogląd, że świadomość jest samoświadomością utrudnia zrozumienie czym jest język. Myśl nigdy nie wyprzedza języka.
Język nie jest narzędziem, za pomocą którego konstruujemy świat. Nauka mówienia nie jest sięganiem po narzędzie - to oswajanie świata i poznawanie go takim, jakim go napotykamy.
„Językowa wykładnia świata zawsze wyprzedza wszelką myśl, wszelkie poznanie.”
Język jest poza świadomością jednostki! Bardzo rzadko jesteśmy świadomi języka. Nie mówimy świadomi reguł językowych.
Zadania języka:
- mówienie zapomina o sobie. Żywy język zapomina o sobie. Bytem języka jest to co absorbuje nas, po tym jak zostało powiedziane.
- mówić, to mówić do kogoś; my sami nie jesteśmy podmiotem języka; język to rozmowa, rozmowa to gra, współgranie
- nie ma niczego poza językiem - język jest uniwersum; rzecz niewypowiedziana nie istnieje.
Zadaniem tłumacza nie jest odtworzenie tego co zostało powiedziane w innym języku. Tłumacz ma zrozumieć sens przekładanego zdania, który nada kierunek jego własnej wypowiedzi.
1 komentarz:
Drogi Panie! Pierwsze słowa Pana interpretacji myśli Gadamera zaciemniają sam wydźwięk tekstu: otóż, człowiek nie jest istotą posiadającą logos, tylko "istotą żywą, która mówi", różnica fundamentalna - człowiek, mówi Gadamer, nie jest wbrew pozorom władcą języka, poza tym logos tłumaczony jest tu jako mowa - czyli najbardziej warty badania sposób istnienia języka...i wreszcie po trzecie, jeśli zamienimy, jak Gadamer łacińską kartezjąńską definicję człowieka cogito ergo sum, na greckie zoon logos ehon, to człowiek jako istota mówiąca jawi się jako byt mówiący do kogoś, ergo do Innego człowieka, tym sposobem mamy rzadką okazje podziwiać takie spojrzenie filozoficzne na człowieka, gdzie w jego definicję zostaje wpisany Inny człowiek.
pozdrawiam W.M.
Prześlij komentarz